..sahipsiz yalnızlık..

Yok bu şiirin bir sahibi
Kim bilir hangi avuçta can
Hangi ayrılıkta vuslat
Unutulmuş bir fotoğrafın yanmış köşesi
Yaşanmamış bir yalnızlığın hayali belki

Sahipsiz bu şiir dün gibi
Sadece yarından beklenen umut
Hiç dile değmemiş
Dokunmamış bir dudağın iki arasına
Duyulmamış bir yalnızlık şimdi

Belki yaşamda son bir saniye
Görülmemiş şehir isimi
Kalabalıkta soğumuş bir nefes gibi
Suskunluğun gözyaşı
Darağacının masum ipi
Görmediği kişiye aşık olan insanın yüreği

Bu şiir sahipsiz
Belki ölüm ötesi bir acı
İsimsiz bir gökyüzü
Bir çocuğun unutulmuş mavi uçurtması
Aslında yok bu şiirin son sözü

Takvimden düşmüş bir asır yaprak ansızın
Konuşmamış bir saat tıkırtısı
Kim bilir hangi arada aşk sancısı
Sahile vurmuş kurumuş bir deniz yıldızı adı
Yada kafasına sıkılmış cümlelerin
Sessizce dokundurulmuş son noktası

Yok bu şiirin sahibi
Hangi denizde mektup oldu acaba şairi
Düşmüştür belki bilinmemiş bir kente
Gökten kayan yıldız misali
Dedim ya yok bu şiirin bir sahibi
Tek bildiğim bu şiirle ilgili
Yalnızlık koymuş şairi ismini

..hayat nedir?..

Rüzgarla dans eden uçurtmayı izlemek mi?
Yada eline şeker verdiğin çocukla şarkı söylemek mi?
Gecenin mutlu karanlığında
Gökyüzünden tam bir yıldız tutmuşken
Onun kayışını izlemek mi hayat?
Tam karşıdan sana bakan güneşe gülümserken
Mavi özgür bulutun aranıza girmesi mi?
Yoksa hayat yaz yağmurunda yıkanırken
Ani bir gökkuşağı gibi ortaya çıkan güzellik mi?
Yada tam istediğimi buldum derken
Sevdiğinin seni terketmesi mi?
Hayat dayanıklılık için ayakta durabilme testi mi?
Hep içindeki mutluluğu arayıp , tam buldum derken
Onu kaybetmek mi?
Aya , güneşe , suya , buluta sevdiğini haykırıp
Pırıl pırıl parlayan yüreğin mi?
Yada nefes aldığına şükrederken
Ölüm döşeğindeki birine son kez gülümsemek
Onu ağıtlarla değilde , sevgiyle uğurlamak mı?
Hayat mutluluğun resmi mi?
Onu her çizdiğinde heyecanlanan.
Yada kalemin bittiğinde
Hıçkıra hıçkıra ağlayan zavallı yüreğin mi?

..içim rahat git..

Gidiyorsun demek
Topladın mı kalbimden eşyalarını
Kırıklıklarını,paylaştıklarımı
Sevginide al cebimden
Kalmasın bana bir damla umut senden..

Sevgimi ben mi çıkarayım içinden?
Yoksa sen çoktan akıttın mı beni yüreğinden?
Kırdığın hayaller küsmez mi ardından
Bu kadar açık mu yollar sana
Bak gözlerin dur diyor yine şiirler söyleyerek
Kesin gidiceksen sevgini bırak öyle çık kapıdan..

Birşeyler söyle öyle git yada
Bir şarkı bir söz karala
Bir beste dök içime mesela
Adı ayrılık olsun
Bir bir düşsün sözler sonbahar dudağında..

Yada kal bir gece daha
Ay sana baksın gözleri dolarak
Güneş sana doğsun kırılgan sabahla
Ben bakakalayım sonra
Bir çocuk yüreğinin gitme duasıyla
Ve git sonra
İçinden ağlayarak ama ardına bakmayarak
Yüreğinde kaldığım kadarıyla..

Demek şimdi gidiyorsun yarınsız sabaha
Umutlarımı kefil yap
Yanına al yine benden bir parça
Canın yanarsa dokunursun
Ama sökme yüreğimi
İçimdeki sen ürker sonra
Sen gitsende o küsmesin bana..

Hadi git ayrılığın yolu seni bekliyor
Aşk gibi oda paramparça
Başını dik tut yaşlarını savursun rüzgar
Korkma sevgimi koydum çantana
Sevgin burukda olsa kanımda
Sadece yanımdan gidiyorsun sevgiye küserek
İçim rahat git..
Sevgim çantanda bir avuç dolusu
Sevgin kanımda canımın umudu

..bandırma..

ah şimdi bandırma'da olmak vardı
gülüşün deniz kokardı.
ah şimdi bandırma olmak vardı
bunu ancak o anlardı.

..bir dakikanı alabilir miyim aşk?..

Pardon..
Bir dakikanı alabilir miyim aşk?
Biraz soru sorup susucam
Sen öyle yaparmışsın hep kanatırmışsın yarınları
Ben insanlara mı sana mı inanıcam?

Sen varken insanın yanında
Melekler tutunurmuş edilen dualara
Şiirler sarılırmış yastığa yorgana
Ay periye dönermiş bir kelebeğin kanadında
Bir rüya olur girermişsin uykuya
Sen çok mu güçlüsün aşk?

Seni yaşadımı insan titrermiş
Korkar olurmuş çocuk gibi yalnızlıktan
Hep bir resim çizermiş kalbin duvarına
Böyle sancılar girer kıvranır ama hiçbirşey diyemezmiş
Sonra kururmuş gözleri pınar olup akmaktan..
Senin adın ne aşk?

Sen varsan..
İki kişi yaşarmış insan
Hep iki kişilik düşünür
İki kişilik uyur 
İki kişilik geçermiş yürek köprüsünden
Yine iki kişilik büyür
İki kişilik ölürmüş
Sahi sen kaç kişisin aşk?

Bazısı günah olurmuşsun
Yakarmışsın geceleri
Sallandırıp umutları
Sokağa atarmışsın insanları
Kimide vururmuşsun kalbinden
Nefes alamaz tanımaz olurmuş insan dünyayı
Kendini sonsuzluğa bırakıp yakarmış yarınları
Yoksa sen katil misin aşk?

Sinema perdesi gibiymişsin
Her rolü oynarmışsın
Senle güler senle ağlarmış herkes
Hiç boş kalmazmış sandalyelerin
Mutlaka birinin yüreğini oturturmuşsun kendi seyrini
Kimi güler kimi hıçkırırmışsın
Bende gelsem
Filmin adı ne aşk?

Sabahları sevmez
Geceleri ağlatır
Yıldızlar kaydırırmışsın
Yürekler kanatır
Gözlerde yağmur olurmuşsun
Siyahı örtermişsin güneşe
Sen gece misin aşk?

Bazıları gidermişsin sessizce
Yada içli içli hıçkırıklarla
Bükerek boyunları yetim bırakırmışsın insanı
Hiç beklenmedik zaman gelir
Alır götürürmüşsün hayelleri
Bende geleyim senle
Senin evin neresi aşk?

Bir şiirin üstünde tual olurmuşsun
Kelebek kanadına,gökkuşağına bularmışsın kendini
Çeşit çeşit çiçek olur
Her anlamda çıkarmışsın yüreğe
En usta ressam adını boyayamazmış
Senin rengin ne aşk?

Saatlerdir soruyorum
Suskunsun deniz gibi
Bir taşıp bir duruluyorsun
Seyrediyorsun hep deli gibi..
Madem hep konuşmaz
Ummadık anda çıkar 
Umulmadık zaman kaçar
İnsanlardan ürkersin
Sıkıldım anlatılıpta bilinmemenden
Ne olur konuş..
Sen nesin,kimsin aşk?

..işte o zaman biter..

Önce ağlamaklar başlar ardı sıra gitmelere
Bir nefeslik anılar dalar rüyaya
Uyanınca nefes kesilir bölünür aşk sancıyla
Bir fotoğraf gibi kayar anılar yere düşer
İşte o zaman biter

Umutları bulursun defter arasında
Kurduğun umutları
Onların kaybındandır belki kalp ağrıları
Sorarsın ya geceye el açıp dualarınla
Nedendir diye gitmeler
İşte o zaman biter

Gözyaşların sığmaz artık şiirine,şarkına
Koşup sarılmak ister ellerin
Geri dönüp sevdaya
Ne zamanki korkar eller 
Gurura yenilir geri döner
İşte o zaman biter

Kurulmuş bir hayal kalmamışsa yarına
Gel diyemiyorsa dilin giden sevdaya
Farkında değilsen batan güneşin
Sessizce doğan ayın
Karanlık bir gölge gibi içine çöker
İşte o zaman biter

Saat tıkırtısı ilişmiyorsa kulağına
Kalmışsa gözlerin bir tek acıdan yana
Ne zaman bir şarkı çalsa aramıyorsan
Sus diyorsa beynin gönlüne
Sen fark ettiğin halde düşüyorsa takvimler
İşte o zaman biter

Artık var olmak değil de yok olmaksa ağır basan
Nefes almak ona ihanet geliyorsa
Tüm duyularınla soruyorsan nedendir bu yaşam?
Cevap sana kendi içinden gözlerinin önüne düşer
Ne zamanki sevda ayrılığa düşer
İşte o zaman biter.