..ölümdür gülüş..

Yapma!

O an birini incitebilir

Ki hatta yüreğin bütün eşyaları dağılabilir

Öyle bakınca karşından insan

Aynı küçük bir hikaye gibi

Biri mutlaka sana söylemeli

Gülüşün öldürür birini!

..zayıflığıma..

İlla ki başımı alıp bir bavul dolusu gözyaşıyla terk etmeli miyim bu şehri
Nitekim müptela olacağımdan korkuyorum acıya
Her göz göze gelişimizin cızırtılı frekansında

İçime batıyorsun.

Bir bilsen en zayıf noktamsın!

..yasak..

Burada şiir okumak yasaktır levhası astır yüreğine

Öyle ki her harfim bundan böyle

Senin yüzü suyu hürmetine

..perşembeye..

Kaybetmişliğimin tüm ihtişamı ile bekliyorum seni

Kök salıp ağaç olsam ki

Kainatın bitki örtüsü değişir

Sanır mısın ki sadece eylüle yakışır ölüm 

Yazgıda varsa yaz'ında yazılır ayrılık

Yüreğin yüreğine nasıl sığmıyorsa öyle

Hem aşk bir bedene en çok yalnızlıkla yakışır

Günlerden perşembeyse bir de

Daha da bir acıtır