Kim bilir hangi avuçta can
Hangi ayrılıkta vuslat
Unutulmuş bir fotoğrafın yanmış köşesi
Yaşanmamış bir yalnızlığın hayali belki
Sahipsiz bu şiir dün gibi
Sadece yarından beklenen umut
Hiç dile değmemiş
Dokunmamış bir dudağın iki arasına
Duyulmamış bir yalnızlık şimdi
Belki yaşamda son bir saniye
Görülmemiş şehir isimi
Kalabalıkta soğumuş bir nefes gibi
Suskunluğun gözyaşı
Darağacının masum ipi
Görmediği kişiye aşık olan insanın yüreği
Bu şiir sahipsiz
Belki ölüm ötesi bir acı
İsimsiz bir gökyüzü
Bir çocuğun unutulmuş mavi uçurtması
Aslında yok bu şiirin son sözü
Takvimden düşmüş bir asır yaprak ansızın
Konuşmamış bir saat tıkırtısı
Kim bilir hangi arada aşk sancısı
Sahile vurmuş kurumuş bir deniz yıldızı adı
Yada kafasına sıkılmış cümlelerin
Sessizce dokundurulmuş son noktası
Yok bu şiirin sahibi
Hangi denizde mektup oldu acaba şairi
Düşmüştür belki bilinmemiş bir kente
Gökten kayan yıldız misali
Dedim ya yok bu şiirin bir sahibi
Tek bildiğim bu şiirle ilgili
Yalnızlık koymuş şairi ismini
